sohbet icon
yoksa boş bırakınız ***sohbet icon

Üyelik gerekmeden yeni insanlarla SOHBETE BASLA
butonuna basarak tanışabilirsiniz.

Bak dinle

Aşk-Sevgi

  1. Bak
    Ben ne yapılır nasıl yaşanır bilemediğimden,
    “Şimdi ne yapacağım” sorusuna cevap veremediğimden
    Ya da başka türlüsünü içime sindiremediğinden aynı yerdeyim.
    Gidecek yerim olmadığından değil..
    Kimsem olmadığından değil..
    Ben hep sana
    Ben yalnız sana..
    Ben
    Bak
    Yazı yine senin varlığınla bütünleşip, bir kez daha
    sen diyor..
    Seni yazıyor
    Ve sana.

    Ben yine bir vesile ile oralardaydım ama yol sana çıkmadı.
    Çokk yol yürüdüm yanımdan yine boşluklar aktı.
    Seninle konuşmayı o kadar isterken yoksulluğum yüzümden ‘yaş’ diye aktı.
    Öylece yüzümü kaldırımlara armağan ettim.
    Birkaç gündür ne çok yoruldum.
    Sana çok çok ihtiyaç duydum.
    Çok.
    Gelmeni istedim..
    Gelmek istedim.
    Ama sana o gün “aklım başımda” söz verdim diye
    yorgunluğumla durdum.
    Ahh sana geliyor olsam hiç yorulur muydum
    Alakasız yerlerdeydim tek başıma.
    Bir adam gördüm sana hiç benzemiyordu.
    Bir sürü adam gördüm hiçbiri senin kadar “uzak” değildi.
    Kurdum kurdum ve yeni yaralar edindim.
    Yeni küçük filler aldım omzuma.
    Yakıştı da.
    En az yanağına değen saçlarım kadar.
    En az
    En az sakalında dolaşan parmak uçlarım kadar.
    Göğsündeki başım kadar en az.

    Ben şu göğün mavisini seninle sevdim
    Çıktım oralara diye belki.
    O yokuşu,
    Sonra sıcağı,
    Siyahı,
    Geceyi Sevdim.
    Ben Seninle vapuru sevdim
    Sana ilk gelişim deniz aşırı diyeydi belki.
    Seninle o durağı,
    O semti,
    Üsküdarı,
    İstanbullu eşyaları..(Sahi aklına gelmiyor muyum gördükçe)
    Seninle gecenin üçünü, sabahın beşini
    Balkonda günün aydınlanmasını
    Ben seninle yaşamayı
    Ben seninle birlikte “yaşama katlanmayı”
    Ben o kadar eksikliğimle “Ne güzelsin dünyaa” diye bağırmayı seninle
    Sevdim.
    Ahh Oysa telafisi mümkün mü bilmem ama bir hata imişim.
    Öyle demiştin o gece.
    “Hata!”
    Bir de şey demiştin
    “Bu kez bilmiyorum.”
    Ne yapacağımı bilmeden kalakalmıştım öylece.
    Ağlamıştım uzun uzun.
    Ama ben vaktiyle şefkati gözünde senin, endişeyi sesinde, sevgiyi yüzünde görmüştüm senin.
    “Çocuklar gibi mutluyum”diyen de sendin
    Öyleydin.
    O sen miydin
    Dün arkadaşım yanıma geldi laf arasında o geceye dair öyle bir şey dedi ki yeis bir gülümseme ile yutkunabildim ancak.
    Haklıydı muhtemel.
    Sustum.
    Tuttum en iyi bildiğim şeyi yaptım..
    Yazdım.
    Ben zaten “dünya” dolusu hissettiğim ne varsa yazıya dökmeyi hep sana,bir sana yaptım.
    Aldım seni karşıma..gülen yüzüne anlattım anlattım.
    O resmin çekildiği anı hatırlamamaya çalışarak şu birkaç gün neler yaşadım anlattım. Hiç birini duymadın ama ben yazdım.

    Sonra masaya hışımla vura vura sözlerini söylerken ki gözlerin düştü aklıma..
    Hemen arkada çalan ve gün boyu kulaklarımda çınlayan şarkı bir de.
    O an kaburgama saplanan ağrı ile
    Kaldım öylece.

130
KEZ OKUNDU
0
YORUM YAPILDI
Vesaire
9 Kasım 2016

YORUM BIRAKIN

Yorumlarınız yönetici onayından sonra yayınlanacaktır.