Abarttığımı düşünüyor. Büyüttüğümü.. Ne yapsam bilemiyorum, soluğum kesiliyor öyle zamanlarda..
Oysa bir bilse gülüşünün kıyısına sığınıp bir ömür geçirebileceğimi..
Bilse sesini her duyduğumda içimden durmaksızın bilmediğim unutulmuş dillerde şarkılar söylediğimi.
Bilse adının geçtiği her yeri ve her şeyi durup durup,incitmemek için parmaklarımın ucuyla sevdiğimi..
Bir bilse özlemek kere özlemenin imkansız dayanılmazlığıyla hiçbir yere sığamayıp, kocaman gözlerine gıyabında öpücükler gönderdiğimi..
Ah bir bilse onu nasıl sevdiğimi hangi kelimelerle söyleyeceğimi bilemeyip kekelediğim zamanlarda, kelimelerimin arasındaki boşluğu gözyaşlarımla süslediğimi..
Bir bilse ona ait.. ona dair.. onunla ilgili ne varsa kelimelere dökülmüş hepsini yüreğimin belleğinde sonsuza dek tutmak istediğimi..
Bir bilse onun benim için ne demek olduğunu..
Ve onu göremiyor olmamın varlığının büyüsünü hiç ama hiç bozamayacağını..
Bir bilse onun en ufak can sıkıntısının bile beni tırnaklarıma kadar ağrıttığını..
