Dayan Gönlüm

susmak mı yoksa konuşmak mı acaba hangisi daha zor sukut eyle ey kalbim diye bir söz vardır hani susmak ve konuşmak

 arafta olmak gibi birşey sanırım yine sizler için en güzel sözlerin anlamlı sözler ile buluştuğu bir aşk şiirinin mektup yazar gibi bir versiyonunu paylaşalım 

okuyun bakalım neymiş bu susmak ve konuşmak arasındaki fark hep birlikte görelim….

Konuşsam dilim yanar, sussam kalbim..Önce duruyorum… Sonra susuyorum… İçimden çıkan lafların etrafı ,yangın yerine çevireceğini düşününce kilit vuruyorum dilime.. sonra Yan! diyorum içime!…Sadece sen yan! Ve Dayan! diyorum gönlüme!

Dayan be gönlüm!…Dayan ki , elbet birgün görecektir sevgili arşa yükselen alevlerini…Dayan ki , elbet bir gün sende açan alev kırmızısı güllerin kokusu yâre ulaşacaktır…Dayan ki bir gün alevlerin, sevgilinin gözyaşıyla buluşacaktır…D
ayan gönlüm!… Seni de elbet bir anlayan olacaktır!…

Dayan be gönlüm!..İçine akıttığın gözyaşınla bile sitem etme sevgiliye!…Derdini başına tac et “Sevgiliden geldi.” diye…Ve dayan , sorma “İçime bu yangını salıp da nereye gitti?” diye!…Sen sevgine sadık ol, o seni sevmese bile!…

Dayan be gönlüm!…Bîçâre değilsin Yaradan sana yâr…Kimsesiz değilsin, yanında “Kimsesizler kimsesi” var!…Biliyorum! Sığmazsın hiç bir yere bu sevdayla, dünya sana dar!…Ama dayan gönlüm!..Dayan ki her gecenin mutlaka bir sabahı var!…

Dayan be gönlüm!…İçindeki aleve attığın tohumları gözyaşınla yeşert!Dayan ki her şey bitecek bir gün, kalmayacak ne gam ne dert!…Alev kırmızısı güllerden der demet demet…Bil ki!…Bil ki bir gün mutlaka bitecek bu hasret!