Ömür

Ömür Bir Sonbahar akşamının güneşi gibi sevdim seni
Öylesine soğuk öylesine uzak.
Ellerimin arasında tuttuğum ışığın yayılmasın diye kapattığım gibi
Öylesine korkak öylesine ürkek

Bilemessin ki karşına çıkacak olan ateşi
Avuçlarsın işte sanki melhemi hazır gibi
öylesine dürüst öylesine inatçı
Batmayacak gibi kaybolmayacak gibi
öylesine mutlu öylesine umutlu

Öyle bir ilaçtı ki olduğunda hissettiklerim
Anlatmamın tarifi mümkün olmayan o geceleri sevdirdi bana
Oysaki Bir küllüğün içindeki izmaritler gibi söndürmüştü umutlarımı
öylesine buruk öylesine ezik
Toprağa atılacak ama hiç bir zaman karışmayacak.

Şimdi Hüzün vakti kalbimin en ücra köşelerine çekebileceğim kadar
öylesine sinsi öylesine asi
Bir öpücük kadar ıslak bir çınar kadar yaşlı şu kalbimi
Öylesine garip öylesine yabancı
Öylesine usta öylesine tecrübeli öylesine yaralı
Zorla da olsa etti ADAM gibi. 

sohbet odaları

Ömür