Yalan

En kaliteli yalan ne ise, içinde bir parça umut olduğu aşikâr ve sen yine umuda bel büküyorsun, tadının damağında kaldığı o sevişme sahnesinin içinde bulmak kendini seviyeli sohbet yine de sevmek meselesi manidar kalıyor. İşin aslı şu hâkim bey bir vicdan hesabı aşk şiirleri güdüyor her yanımız. Bazen gerek kalmıyor gitmelere işte tam oracıkta yalnız kalıyor insan, insan sevdiğine mobil sohbet doyamıyor ya. Gönlü kırık hicran mesafesinde soluk soluğa bir çırpıda düşüyor çığlıkların ortasına. Bir daha sevemeyecek olmanın korkusu bütün uykuları kaçırıyor. Hesabını soramayacak olmak işin ganimeti, uykusuzluğundan vuruyor gece. Aya yalın ayak çıkmak gibi, ayakkabılarını hemen bir önceki yıldızda çıkartmak sohbet ne olacağını bilmeden umarsızca gitmek. Sadece gitmek istiyor insan hâkim bey! Siz hiç cübbenizi çıkartıp gitmek istemediniz mi? Ne yani hâkim bey hiç yalan da mı söylemediniz, siz bir umuda tutunmadınız mı? 
-Ne vardı bunda kanacak be oğlum. Yağmur da yürüyüp ıslanmamak mümkün mü? 
-Bende onu söylüyorum ya işin doğrusu insan en çok inandığı yerden kırılıyor. Yani bir defasında değil bin defasında yine kanarım gözlerine. İnanıyorum hâkim bey o beni sevmemiş olamazdı. Bu yüzden çaldım geceyi ayı ve yıldızları pişman değilim, en azından uykumdan vuramayacaklar beni, gün hep yüzü gibi mavi kalacak.